بهترین قیسی زردآلو ایرانی از نظر استانداردها می بایست برخوردار از چه مشخصات و خصوصیاتی باشد؟ آیا می دانید تولید قیسی مرغوب چگونه انجام گرفته و شامل چه مراحلی می شود؟
قیسی گوگردی و نام دیگر آن زردآلو خشک، میوه خشکی مغذی و محبوب پر از ویتامین ها و مواد معدنی مفید برای بدن می باشد. همواره زمانی که زردآلو به طور اصولی خشک می شود، به مقدار چند برابر به کالری آن و برخی ویتامین های موجود افزوده می گردد.
از نظر تحقیقات برتری برگه قیسی زردآلو نسبت به میوه تازه زردآلو با دلیل های محکم اثبات شده است و در دنیا برای تولید این محصول استانداردها و قواعدی وضع شده است و اکثر کشورها تولید کننده مرغوب ترین آن هستند که ایران در این رقابت سهم کمتری دارد. بهترین قیسی ایران به دلیل برخی کم و کاستی ها در امکانات تولید و نیز دانش کم تولید کنندگان با حجم کمتری موجود است و باید بر روی موضوع فرآوری دقت کافی نمود.
مشخصات تولید بهترین قیسی ایران
امروزه کشورهای دارنده ی بیشترین حجم برداشت انواع زردآلو در راستای تولید بهترین قیسی تلاش زیادی را طبق استانداردهای شاخص به انجام می رسانند و در ایران نیز باید این موضوع با جدیت دنبال شود. بهترین قیسی ایران می تواند با این مشخصات تولید شود که عبارتند از:
- مقدار درصد گوگردی زنی قیسی می بایست طبق استانداردها بین 900-2000ppm باشد که البته برای صادرات، طبق قوانین کشورها این مقدار متفاوت است.
- رطوبت بهترین قیسی تقریباً در همه کشورها شاخص ثابتی دارد که بین 22-25 درصد است.
- بهترین قیسی از نظر سایز هر چه بزرگتر باشد نمره کیفی بالاتری کسب می کند و می بایست طبق استانداردها در بسته بندی شیک ارائه گردد.
بهترین قیسی که با روش اصولی تولید شود، نباید دارای بافت سفت تر، رنگ تیره تر و کدرتر و طعم تلخ با شیرینی کم داشته باشد. متأسفانه در کشور ایران خیلی به اهمیت تولید قیسی پرداخته نمی شود و در مواقعی شاهد هستیم که رنگ قیسی گوگردی تیره و کدر و دارای طعم تلخ می باشد که این موارد ضعف بسیاری را در صادرات پیش می آورد.
مراحل تولید بهترین قیسی زردآلو
همیشه نتایج بهتری به جهت رعایت کامل و دقیق اصول تعریف شده در مراحل تولید قیسی رقم می خورد که شما نیز می توانید با تلاشی بر پایه قواعد و استانداردها، بهترین قیسی را تولید کنید. مراحل تولید بهترین قیسی شامل نکات زیر می شود:
- زردآلوها را روی طَبَق های چوبی پهن کنید. تأکید می شود برای خشک شدن بهتر هر دو طرف قیسی با یک میزان معین، از طَبَق های چوبی و یا سطح صاف چوبی بهره گیرید.
- در مرحله دوم از مقدار مصرفی گوگرد بین 900-2000ppm استفاده شود که البته برای صادرات عدد گوگرد مصرفی 2000 و بالاتر ملاک است چرا که سفتی بافت مناسب شده و مدت ماندگاری قیسی برای بیشتر از 6 ماه خواهد بود.
- در مرحله سوم دمای خشک کردن می تواند بین 50-68 درجه باشد و رطوبت نیز باید کنترل شود تا طعم و سفتی قیسی بعد از مدتی تغییر نکند.
باید توجه داشت تولید بهترین قیسی طبق مقدار گوگرد مصرفی، دمای خشک کردن و رطوبت با کمی تفاوت حاصل می شود اما برای صادرات می بایست طبق استاندارد خاص هر کشور هدف، اقدام کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.